Zmiana (Czwartek IV tyg. Adwentu 24.12.2015)

Łk 1,67-79
Zachariasz, ojciec Jana, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:
„Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo lud swój nawiedził i wyzwolił,
i wzbudził dla nas moc zbawczą
w domu swego sługi Dawida:
jak zapowiedział od dawna
przez usta swych świętych proroków;
że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że naszym ojcom okaże miłosierdzie
i wspomni na swe święte przymierze,
na przysięgę, którą złożył
ojcu naszemu, Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani
służyć Mu będziemy bez lęku,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim,
po wszystkie dni nasze.
A i ty, dziecię, zwać się będziesz
prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi;
Jego ludowi dasz poznać zbawienie,
przez odpuszczenie mu grzechów,
dzięki serdecznej litości naszego Boga,
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
by światłem stać się dla tych,
co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju”.

Przypomnijmy: Zachariasz to ten sam człowiek, który chwilę wcześniej w Ewangelii nie uwierzył w Słowo wypowiedziane przez Bożego Posłańca. Fakty są jednak takie, że kiedy człowiek zaczyna naprawdę wierzyć, wówczas z jego życiem zaczynają się dziać prawdziwe cuda. Nie dlatego że zmienia swoje myślenie, ale dlatego że w życie wkracza sam Bóg. Namacalnie i bardzo konkretnie.