św. Karola Boromeusza – wspomnienie (04.11.2015) | Parafia Rozesłania Świętych Apostołów w Chełmie

św. Karola Boromeusza – wspomnienie (04.11.2015)

Łk 14,25-33
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: „Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw, a nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy patrząc na to zaczęliby drwić z niego: «Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć». Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».

Każdy kto pragnie prawdziwej relacji z Bogiem, musi być przygotowany na porzucenie wielu, wielu rzeczy, jeżeli sam Bóg tego zażąda. Oczywiście nie są to bezsensowne żądania i ofiary, ale tylko takie, które są prawdziwie konieczne. Bo celem Jezusa jest prawdziwa wolność do tego, by stawać się Jego prawdziwym uczniem.

miseri