Na święta i na po świętach (Uroczystość Narodzenia Pańskiego 25.12.2015)

Łk 2,1-14
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
„Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom, w których ma upodobanie”.

Wielu ludzi chciało być bogami, tylko jeden Bóg zdecydował się zostać człowiekiem. Na własnej skórze przekonał się co znaczy być człowiekiem. Od początku miał pod górkę w swoim życiu, a zdecydował się na to by dzielić los z tymi, których ukochał…

Świętując dzisiaj Święta Bożego Narodzenia życzmy sobie, by Bóg który przychodzi w postaci Niemowlęcia w każdej chwil życia był prawdziwie Emmanuelem – Bogiem z nami. By przechadzał się naszymi codziennymi, utartymi ścieżkami. By nadawał sens szarej codzienności i cały czas przypominał, że dla Boga nawet najmniejszy wysiłek ma sens.

Życzę w końcu, aby był dla Was Tym, który Zaprawia Wasze ręce do walki.