Mt 6,1-6.16-18
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś gdy pościsz namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.
Osobiście dla mnie czas Wielkiego Postu to moment w którym mam zdać sobie sprawę, że nie żyję tylko i wyłącznie tu i teraz. Że prócz ciała posiadam także ducha, który nie zadowala się byle czym. Dlatego Wielki Post jest doskonałą okazją, by tego ducha nakarmić.
W życiu znajdujemy czas na sprawy ważne. Uganiamy się za miłością, akceptacją, samorealizacją i setkami innych spraw. Jednak to wszystko jest naprawdę marnością, jeżeli do tego wszystkiego nie dodam najważniejszego, kluczowego składnika – Bożej obecności.
W jutrzejszym dniu wygospodaruj 15 dodatkowych minut tylko i wyłącznie dla Pana Boga. Idź do Kościoła, lub zmów 10 różańca. Weź Pismo św, lub zwyczajnie posiedź w ciszy. Ważne jednak aby był to czas tylko i wyłącznie dla Niego.
