Ręka do pługa (28.09.2016)

Łk 9,57-62
Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: „Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”. Jezus mu odpowiedział: „Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć”. Do innego rzekł: „Pójdź za Mną”. Ten zaś odpowiedział: „Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca”. Odparł mu: „Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże”. Jeszcze inny rzekł: „Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu”. Jezus mu odpowiedział: „Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego”.

Ostatnie zdanie dzisiejszej Ewangelii zdaje się brzmieć niezwykle konkretnie, niemal surowo. Pozostaje jednak ono pewnym wezwaniem do wierności Chrystusowi i Jego nauce. On naprawdę wie co robi z tymi, których wybiera, więc nie ma sensu chorobliwie rozpamiętywać tego, co było. Jeszcze tyle dobra przed tobą!