Żegluga z Jezusem

Mt 8,23-27
Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: „Panie, ratuj, giniemy!” A On im rzekł: „Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?” Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: „Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?”

Życie ludzkie nie składa się z nieciągnącego się pasma sukcesów i zwycięstw. Przecież w życiu trzeba przejść przez rozmaite burze i zawirowania, przez pot, łzy i nieraz rozdzierający serce ból. Jezus także to wie, bo był najprawdziwszym człowiekiem i przeżył to, co każdy z nas. Dlatego nie obiecuje swoim uczniom prostego, sielankowego życia.

Wsiadając do łodzi z Jezusem nie dostajesz razem z biletem zapewnienia, że rejs będzie spokojny. Dostajesz natomiast inne – że On będzie razem z Tobą, cokolwiek by się nie działo. I właśnie dlatego możesz być pewien że nie zginiesz.