Zamiast gardy(Wspomnienie św. Barnaby Apostoła 11.06.2016)

Mt 10,7-13

Jezus powiedział do swoich Apostołów: „Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.

Jezus wysyłając swoich uczniów na misję, wcale nie każe im być lekkomyślnymi. On idzie o wiele głębiej i poleca im bezgraniczne zaufanie w Jego Słowa. Rzecz jasna – to o wiele trudniejsze. Czasami wymaga to bowiem zaparcia się samego siebie, opuszczenia gardy i zdania się nie na swoje siły, ale na Bożą łaskę.

Po trzech latach kapłaństwa stwierdzam jednak, że o wiele więcej zdziałałem, kiedy obumierałem w postawie modlitwy i służby wobec drugiego, niż w momentach całkowitego powodzenia i sukcesu. Zamiast gardy – złóż ręce do bitwy!