Wspomnienie Bł. Salomei, dziewicy (19.11.2015)

Łk 19,41-44
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: „O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia”.

A gdyby zastąpić słowo „Jerozolima” moim własnym imieniem? Wówczas ten fragment Ewangelii nabrałby szczególnego, groźnego nawet, znaczenia.

A czy wtedy Jezus uroniłby łzę?