Ufać, ufać, ufać!

Jezus nie odpowiada ciasnym ramom myślenia tych, którzy razem z Nim chodzili. Dlatego kiedy powiedział coś co im nie odpowiadało – po prostu odeszli od Niego. Myśli Boże na szczęście nie są myślami naszymi, a kto wytrwa do końca ten będzie zbawiony. Bóg naprawdę jest świadomy swoich planów co do nas i naprawdę lepiej widzi, którą drogą prowadzić nas ku Sobie. Jedyna rzecz, która do nas należy to ufać, ufać i jeszcze raz ufać. Droga posłuszeństwa Jezusowi to jedyną pewną ścieżką do Niego.