Mt 9,9-13
Gdy Jezus wychodził z Kafarnaum, ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: „Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?” On, usłyszawszy to, rzekł: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: «Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary». Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.

Łatwiej uwierzyć w to, że Chrystus jest Zbawicielem świata, niż w to, że jest moim Zbawicielem. Łatwiej myśleć że kocha wszystkich ludzi, niż w to, że kocha właśnie mnie – z moimi grzechami, zranieniami i całą niepowtarzalną historią. Że ta Miłość jest konkretna, bo dotyczy konkretnie mojego życia w całej jego pełni. Że nawet grzeszna historia nie jest w stanie przeszkodzić Jezusowi w wielkich dziełach w moim życiu.

Wierzysz w to?