Stworzenie na nowo (Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP 08.12.2015)

Łk 1,26-38
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł.

Słowo Boga ma niesamowitą moc. Ono naprawdę stwarza na nowo tych, którzy decydują się na szaleństwo zaryzykowania pójścia za Nim. Stwarza na nowo – czyli nie ulepsza starej wersji człowieka, ale od nowa, od korzenia nadaje człowiekowi absolutnie nową jakość.

Dzieje się tak dlatego, bo w samym sednem Słowa jest Jezus. To On nadaje nową jakość i pragnie byś niósł Go innym. Dokładnie jak Maryja. Słowo, które poczęło się pod Jej Sercem, natychmiast zobowiązało Ją do służby i niesienia Go innym. Dlatego Ona, właśnie Ona pozostaje niedoścignionym wzorem dla człowieka wierzącego.