Środa XXXII Tygodnia zwykłego (11.11.2015)

Łk 17,11-19
Zmierzając do Jerozolimy Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami”. Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”. Do niego zaś rzekł: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.

Trędowaty to w Izraelu człowiek totalnego marginesu. On właściwie nie ma praw, tożsamości ani życia. Właściwie jest zdany na łaskę i niełaskę ludu. Musi chodzić w rozdartych szatach i krzyczeć że właśnie nadchodzi, bo każdy kontakt z nim uniemożliwia kontakt ze Stwórcą… Uzdrowieni zatem powinni dzięki składać Jezusowi za łaskę uzdrowienia, którą przecież dostali całkowicie gratisowo. Tymczasem tylko jeden wraca do Jezusa…

A Ty, nie masz przypadkiem za co dzisiaj podziękować?