• Strona główna
  • Parafia
    • Msze Święte i nabożeństwa
    • Harmonogram nauk przedmałżeńskich
    • Ogłoszenia duszpasterskie
    • Kancelaria
  • Grupy Parafiane
    • Kościół Domowy
  • Muzeum
  • Cmentarz
  • Kontakt
  • Multimedia
    • Galeria
    • Wirtualny spacer
Menu

Parafia

  • Ogłoszenia duszpasterskie
  • Kancelaria
  • Harmonogram nauk przedmałżeńskich
  • Archiwum

Modlitwa

  • Liturgia dnia
Kościół
Rozesłania Apostołów

Sobota XXIV Tygodnia zwykłego

18 września 2015 / Szymon Puacz / Zaprawione ręce

Łk 8,4-15
Gdy zebrał się wieki tłum i z miast przychodzili do Jezusa, rzekł w przypowieści: „Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny”. Przy tych słowach wołał: „Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha”. Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: „Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli. Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu. W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość”.

Kiedy wychodzę „na ambonę” mówić kazanie, niejednokrotnie zastanawiam się o czym myślą ci, do których będę przemawiał. Niekiedy da się zauważyć zaciekawienie, kiedy używam przykładu ilustrującego Ewangelię, innym razem uśmiech, jeszcze kiedy indziej zmęczenie. Czasami jednak stwierdzam, że ważniejsze są dla ludzi słowa, które do nich kieruję, niż Słowa dające życie. Nie powinno być odwrotnie?

bre

ks. Przemysław Ruszniak, zaprawione ręce

Nowości w galerii

  • Pasterka 2020

  • Kościół w czasie Adwentu

(c) 2020 Parafia Rozesłania św. Apostołów w Chełmie