Mt 10,1-7
Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania : „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie»”.

Posłany w czyimkolwiek imieniu ma zadanie godne reprezentowanie tego, który posyła. Ta sama zasada tyczy się Apostołów i ich zadania. Wszystko to, co czynią, a więc nie tylko „oficjalne” zadania, będą rozliczane zarówno przez posyłającego, jak i przez pozostałych ludzi. Od tego się nie ucieknie. Jednak przy Jezusie jest łatwiej o tyle, że przecież Posyłający jest cały czas przy swoim wysłanniku.

Nawet jeżeli jest nieudolny i słaby.