• Strona główna
  • Parafia
    • Msze Święte i nabożeństwa
    • Harmonogram nauk przedmałżeńskich
    • Ogłoszenia duszpasterskie
    • Intencje Mszalne
    • Kancelaria
  • Grupy Parafiane
    • Kościół Domowy
    • Różaniec Rodziców za dzieci
  • Muzeum
  • Cmentarz
  • Kontakt
  • Multimedia
    • Galeria
    • Wirtualny spacer
Menu

Parafia

  • Ogłoszenia duszpasterskie
  • Intencje Mszalne
  • Kancelaria
  • Harmonogram nauk przedmałżeńskich
  • Archiwum

Modlitwa

  • Liturgia dnia
Kościół
Rozesłania Apostołów
Caritas Lublin

#podejmijwyzwanie (Wspomnienie obowiązkowe świętych Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła 02.12.2016)

1 stycznia 2016 / Szymon Puacz / Zaprawione ręce

J 1,19-28
Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: „Kto ty jesteś?” On wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: „Ja nie jestem Mesjaszem”. Zapytali go: „Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?” Odrzekł: „Nie jestem”. „Czy ty jesteś prorokiem?” Odparł: „Nie!” Powiedzieli mu więc: „Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?” Odpowiedział: „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz”. A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: „Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?” Jan im tak odpowiedział: „Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała”. Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.

Tożsamość to bardzo ważna sprawa, zwłaszcza w dzisiejszym świecie. Wiele osób gra, udaje kogoś, kim tak naprawdę nie jest i nigdy nie będzie. Szukamy siebie, często przybierając maski, jakich oczekuje od nas konkretna sytuacja. Jesteśmy tacy elastyczni i trudno nam naprawdę uwierzyć, że Bóg kocha mnie takim jakim jestem naprawdę. Nie takim jakim w swoim mniemaniu powinienem być. Nie takim jakim się stanę gdy w końcu wezmę się za siebie. Tu i teraz, Bóg mnie kocha, nawet jeżeli gdzieś przy nodze pałęta się jakiś grzech…

Może zamiast tradycyjnego „nowego ja” w nowym roku zaczniemy w końcu w tę prawdę po prostu wierzyć?

łoaza

ks. Przemysław Ruszniak, zaprawione ręce

Nowości w galerii

  • Bierzmowanie 2023

  • Msza Rezurekcyjna 2023

(c) 2021 Parafia Rozesłania św. Apostołów w Chełmie