Pierwszy Krzyż… (Czwartek po Popielcu 11.02.2016)

Łk 9, 22-25

Jezus powiedział do swoich uczniów: Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie». Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść dla człowieka, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?»

Zaprzeć się samego siebie – łatwo deklarować, trudniej zrobić. Najtrudniejszą rzeczą w tym wszystkim wydaje się zaakceptowanie swojej własnej historii, swojej osoby – z wszystkimi plusami dodatnimi i ujemnymi. Łatwiej kochać kogoś – mimo że on także nie jest doskonały – niż samego siebie. Tymczasem Bóg chce nas ze wszystkim co mamy i posiadamy. I takimi właśnie nas kocha! I to jest właśnie powód dlaczego mam pokochać samego siebie – nie z powodów narcystycznych, ale dlatego, że kocha On. I takim, jakim jesteś – nie jakim chciałbyś być – idź za Chrystusem. Z Nim wszystko jest do zniesienia i przezwyciężenia.