Łk 14,1-6
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: „Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?” Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: „Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz nawet w dzień szabatu?” I nie mogli Mu na to odpowiedzieć.

W środku dyskusji na temat szabatu stoi dramat chorego i cierpiącego człowieka. Jego sytuacja jest tragiczna bo dolegliwość przesłania całe życie i nie pozwala się nim cieszyć. Jezus go dotyka, uzdrawia i odsyła. Faryzeusze dyskutowaliby nadal, przedstawiając opcje i możliwe scenariusze…