Owszem, nie (św. Katarzyny ze Sieny 29.04.2016)

Mt 11,25-30
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Tak to już jest, że najwięcej problemów mamy ze sprawami najbardziej oczywistymi. Jako sztandarowy przykład możemy przytoczyć powyższy fragment Ewangelii. Wszystko wydaje się być jasne – do Jezusa trzeba przychodzić, mówić Mu o wszystkich sprawach, które dręczą, niepokoją, ale także cieszą i radują. Chrystus mówi – niech przyjdą do Mnie wszyscy obciążeni i utrudzeni, a ja ich pokrzepię.

Wierzysz Mu?