Nie taki Bóg (ŚWIĘTO ŚWIĘTYCH MŁODZIANKÓW 28.12.2015)

Mt 2,13-18
Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: „Z Egiptu wezwałem Syna mego”.  Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: „Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma”.

Wiele osób ma naprawdę wielkie pretensje Pana Boga. Odnoszą się one do przeróżnych rzeczy – od prozaicznych do naprawdę wielkich. A to Bóg rzekomo czegoś nam nie dał, a to coś zabrał, a to w końcu godzi się na cierpienie tych, których podobno kocha. Co z  Nim jest w końcu nie tak?

A my? Jesteśmy przecież w porządku. Ręce mamy czyste – nie chcemy brać odpowiedzialności za nasze czyny, a tłumaczenie że to człowiek, a nie Bóg jest odpowiedzialny za wojny, zabójstwa odbijają się jak od ściany. To Herod, a nie Jezus kazał wymordować niemowlęta.

W Bożej logice te dzieci żyją bardziej od nas. Bo żyją już na wieki.