Mało? (III Niedziela Adwentu 13.12.2015)

Łk 3,10–18
Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: „Cóż mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono”. Pytali go też i żołnierze: „A my, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie”. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

Cała liturgia dzisiejszej niedzieli przypomina nam o radości. Nie o wesołkowatości, nie o bezcelowym rechocie, ale o radości. A z czego niby mam się radować? Tu kredyt, problem na problemie, moje życie nie jest jak z bajki… No więc z czego?

Chociażby z tego, że to twoje życie nie jak z bajki jest naprawdę w oczach Bożych wiele warte. Że On przy tym życiu naprawdę się przy nim napracował, że to dla Niego ma sens. Że w końcu pragnie ciebie takim jakim jesteś.

Mało?