Mk 2,13-17
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. Niektórzy uczeni w Piśmie spośród faryzeuszów widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: „Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?” Jezus usłyszał to i rzekł do nich: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.

 Bóg jest Miłością miłosierną – to pewne. Problem z miłosierdziem jest jednak taki, że trzeba go pragnąć z całego serca. Inaczej ten największy przymiot Boga okaże się całkowicie bezużyteczny. Tak jak Mateusz, muszę stanąć w prawdzie o swoim życiu, zaryzykować wiarę i pójść za nią. Przyjęcie Miłości to nie jest przecież czynność bierna…