Bez ściemy (Sobota III tyg. Wielkiego Postu 05.03.2016)

Łk 18,9-14

Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: «Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam». Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: «Boże, miej litość dla mnie, grzesznika». Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”.

Zarówno jedna modlitwa jak i druga była modlitwą dobrą. Zarówno jedna jak i druga była bowiem zgodna z faktycznym stanem człowieka. Celnik jednak skupia się w swojej modlitwie na Panu Bogu, faryzeusz – na sobie i swoich osiągnięciach. Uczony przedstawia Panu swoją nieskazitelność, celnik zaś nawet tego nie próbuje. Odchodzi jednak usprawiedliwiony bo staje przed Bogiem w całkowitej prawdzie – bez upiększania i retuszu. Tylko taka postawa daje wymierne efekty w życiu duchowym. Tylko taka postawa ma sens przed Najświętszym.