Akcja-Reakcja (święto św. Andrzeja Apostoła 30.11.2015)

Mt 4,18-22
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

Czytając ten fragment Ewangelii zawsze zastanawiam się nad słowem „natychmiast”. Oznacza ono jak powszechnie wiadomo że coś stało się w mgnieniu oka. Akcja – reakcja. Słowo Jezusa – konkretny czyn uczniów. Im głębiej zastanawiam się nad tym, tym z większym smutkiem dochodzę do wniosku że mnie daleko jest do takiej postawy. Usłyszeć głos konkretnego powołania i tak zwyczajnie, bez kalkulacji pójść za tym głosem.

Jakoś żaden z uczniów Jezusa nie pożałował tego, że poszedł za Nim konsekwentnie…