Tak znaczy nie

Mt 28,16-20
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili.

Wtedy Jezus zbliżył się do nich i przemówił tymi słowami: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.

Oddali Mu pokłon, a jednak wątpili. Doprawdy dziwne to zachowanie, a mimo to do tej pory zachowuje się tak wielu ludzi wierzących. Trzeba zachować się z fasonem, bo tak trzeba, tak wypada tak było zawsze.

Bez wiary nawet najpiękniejsze i najbardziej wymowne gesty stają się puste i bez znaczenia. Niedawno usłyszałem piosenkę: …daj mi trochę wiary, a przeszkody wszystkie pokonamy…

To takie proste.