Sympatycy, czy chrześcijanie? (15.10.2016)

Łk 12,8-12
„Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. Kiedy was ciągnąć będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co mówić należy”.

Przyznawać się do Jezusa to nie tylko niedzielna Eucharystia i coroczna spowiedź. To musi dokonywać się w codzienności. Musi, bo inaczej stajemy się sympatykami chrześcijaństwa, a nie prawdziwymi wyznawcami Jezusa.

A przecież nie o to nam chodzi, prawda?