Słowa wiercące (30.09.2016)

Łk 10,13-16
Jezus powiedział: „Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc we włosiennicy i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał”.

Nie raz jest tak, że słuchamy fragmentów Ewangelii w sposób łatwy, wręcz beztroski. Tymczasem Słowa Jezusa muszą budzić pewien niepokój. Muszą skłaniać do zastanowienia się nad Nimi, do próby zmiany życia. Inaczej słucha się ich jak zwykłej czytanki, jak Małego Księcia, czy Władcy Pierścieni.

A gdyby tak zamiast nazw geograficznych wstawić własne imię?