(Nie)konsekwencja (25.11.2015 – wspomnienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej)

Łk 21,12-19
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”.

Największą chyba chorobą z jaką borykają się dzisiaj ludzie wierzący to niekonsekwencja. Owszem, wierzymy, czasem nawet baaaardzo mocno w istnienie Boga, jakiegoś Absolutu. Ale kiedy życie wymyka się w różnych przypadkach spod kontroli – wtedy bierzemy je w swoje ręce (wiadomo – ja wiem najlepiej). Jesteśmy wtedy szalenie niekonsekwentni, bo nie wierzymy w konkretne Słowo Boże mówiące: Zdaj się na mnie. Zaufaj. Daj rękę – razem przez to przejdziemy.

Razem, znaczy konsekwentnie.

SONY DSC